ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΣΤΑΝΗΣ - «Ἐγὼ μιὰ κόρη ἀγάπησα»

ΕΓΩ ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΑΠΗΣΑ

Ἐγὼ μιὰ κόρη ἀγάπησα κι ἄλλον κανεί(ν) δὲν ἄκουσα

μάϊδε μάνα 'δε πατέρα μάϊδε συγγενὴ κανένα.

Πῆγα τὴν ἀρεββώνιασα, διαμάντια τῆς ἐφόρεσα

κι ὅταν θὰ τὴ στεφανώσω ἄλλα τόσα θὰ τῆς δώσω.

Μά 'χε γειτόνισσες κακές, γειτονοποῦλες τρομερὲς

πᾶν' τῆς λένε δὲ σὲ παίρνει, κάθεται ἡ κουτὴ καὶ κλαίει,

καὶ τῆς λέω θὰ σὲ πάρω μὲ παππᾶ καὶ μὲ κουμπάρο,

θὰ σὲ πάρω δὲ σ' ἀφήνω μά τὸν ἅγιο Κωνσταντίνο.

Τὰ προηγούμενα χρόνια, καὶ μὲ τὶς λέξεις προηγούμενα χρόνια ἀναφέρομαι στὰ τέλη τοῦ 19ου ἀρχὲς τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, μέχρι κάπου τὸν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ἡ κοπέλλα ἀκολουθοῦσε πιστὰ καὶ ὑπάκουε στὶς προσταγὲς τῶν δικῶν της γιὰ τὸ ποιὸν θὰ παντρευτεῖ. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγόρι. Σὲ περίπτωση ποὺ κάποιος νέος τοῦ χωριοῦ τὴν ἐπιθυμοῦσε, οἱ κοινωνικὲς συνθῆκες, ἡ προδιαγεγραμμένη ἄκαμπτη στάση τῶν γονιῶν της ἀλλά καὶ γενικότερα τοῦ κόσμου, δύσκολα ἐπέτρεπαν νὰ ἐκδηλωθεῖ ἕνα τέτοιο αἴσθημα. Ὅμως παρὰ τὰ αὐστηρὰ πλαίσια ποὺ ἡ καγκελόφραχτη ἠθικὴ εἶχε θέσει, δὲν εἶναι λίγες οἱ περιπτώσεις ποὺ δυὸ νέοι σύναψαν σχέση καταφέρνοντας νὰ ὑπερπηδήσουν ὅλα τὰ ἐμπόδια καὶ τελικὰ νὰ γίνουν ζευγάρι, νὰ παντρευτοῦν.

Ὁ βασικὸς κίνδυνος ἦταν νὰ ἀκουστεῖ πὼς μιὰ κοπέλλα διατηρεῖ σχέσεις μὲ κάποιον νέο ποὺ δὲν τήρησε τὴν ὑπόσχεση ποὺ τῆς εἶχε δώσει νὰ τὴν παντρευτεῖ, ἐπιλέγοντας τελικὰ γιὰ γυναίκα του κάποια ἄλλη. Κοπέλλα ποὺ τὴν βάρυνε ἕνα τέτοιο «ἱστορικό», δύσκολα μποροῦσε νὰ βρεῖ σύζυγο. Ὁἱ λόγοι ποὺ κάποιος δὲν τηροῦσε τὴν ὑπόσχεσὴ του εἶναι πολλοὶ καὶ δὲν δύναται νὰ άναζητηθοῦν σὲ αὐτὸ τὸ μικρό μας σχόλιο γύρω ἀπὸ τὸ παραπάνω νεστανιώτικο τραγούδι· ἕνας βασικὸς ἀκούει στὸ ὄνομα προίκα!!

Στὸ παρὸν λοιπὸν νεστανιώτικο τραγούδι ὁ ἀφηγητὴς ποὺ καίγεται ἀπὸ τὸν ἐρωτικὸ πόθο γιὰ τὴν κοπέλλα, παρόλο ποὺ τὴν ἔχει ἀραββωνιαστεῖ, τὴν διαβεβαιώνει νὰ μὴν ἀκούει τί λέει ὁ κόσμος, καὶ πὼς σύντομα θὰ γίνει γυναίκα του.

Τὸ τραγούδι στὴ Νεστάνη λέγονταν κατὰ τὴ διάρκεια τῶν διαφόρων σταδίων, ἐθίμων καὶ τελετῶν ποὺ προηγούνταν τοῦ γάμου (ἀρραβώνας, Κινάδες κλπ.), ἀλλὰ οἱ Νεστανιώτες τὸ τραγουδοῦσαν καὶ κατὰ τοὺς χοροὺς καὶ τὰ γλεντια τὴν περίοδο τῶν Ἀπόκρεω.

Πηγὴ πληροφοριῶν:

---

ΚΑΡΩΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, «ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΣΤΑΝΗΣ», ἐκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ, Πάτρα 2013.

© Copyright: Παναγιώτης Καρώνης καὶ ἐκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ, μὲ τὴν ἐπιφύλαξη κάθε δικαιώματος.

Video:

Τραγουδάει ἡ Νεστανιώτισσα Ἰωάννα Μπόλου.